به نقل از «عصر ایران»

تاریخچه ساقدوش عروس

تاریخ انتشار: ۶ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۸۷۷۱۸۳

مراسم عروسی رسم و رسوم‌های متعددی دارد. یکی از آن‌ها، قراردادن ساقدوش برای عروس و داماد است. وظیفه‌ی اصلی ساقدوش کمک به عروس و داماد برای بهتر برگزار شدن مراسم عروسی است. همچنین وجود ساقدوش شکل و ظاهر خاصی به مراسم عروسی می‌بخشد. ساقدوش‌ها معمولا لباس‌های ست می‌پوشند و لباس‌های شیکی را برای پوشیدن انتخاب می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شاید برایتان سوال شده که تاریخچه ساقدوش چیست و چرا این رسم شکل گرفت؟ آیا همیشه ساقدوش‌ها در عروسی به همین شکل کنونی بوده‌اند؟

ما در این مقاله، سعی داریم تاریخچه‌ی ساقدوش را بررسی کنیم.

ابتدا ساقدوش‌ها را به شما معرفی می‌کنیم:

ساقدوش عروس به کسی می‌گویند که همچون عروس آراسته باشد و شب عروسی دوش به دوشش راه رفته و همراهش به خانه‌ی داماد برود. معمولا لباس عروس و ساقدوش عروس همرنگ و یا در یک رنج رنگی انتخاب می‌شد.

ساقدوش داماد به کسی گویند که قد و بالایش همسان داماد (شاه) و همچون او آراسته باشد و شب عروسی دوش به دوشش راه رفته و همراهش به خانه‌ی عروس برود.

افسانه‌های زیادی در رابطه با تاریخچه‌ی ساقدوش وجود دارد که ما به شما محتمل‌ترین آن‌ها را معرفی می‌کنیم.

دزدیدن عروس!

در گذشته‌های دور، در قبایل رسم براین بود که خانواده‌ی داماد دختری را از قبیله‌ی دیگری انتخاب می‌کردند و سپس وی را می‌دزدیدند! اما آن‌ها قادر نبودند به تنهایی این کار را انجام دهند؛ در نتیجه از افراد نزدیک خود انتخاب می‌کردند تا همراه داماد به دزدی بروند. این گونه بود که دختر را به همسری داماد درمی‌آوردند.

افسانه رومیان

این افسانه، تاریخچه‌ی ساقدوش را اینگونه شرح می‌دهد که در زمان امپراطوری رومیان، رسم بر این بود که دو شخصی که قصد ازدواج با یکدیگر را دارند، تعداد ۱۰ نفر از دوستان را برای اینکه شاهد عروسی باشند دعوت می‌کردند تا مراسم عروسی‌شان درحضور آن‌ها باشد.

فرار از شر شیاطین

افسانه‎‌ی بعدی ای که در خصوص تاریخچه‌ی ساقدوش وجود دارد این است که حضور چند دختر با لباس سفید شیاطین را دور می‌کند و برای در امان ماندن از نحسی، ساقدوش را به مراسم خود اضافه می‌کردند.

حتی بعضی نیز معتقدند که علت همرنگ بودن لباس‌های ساقدوش‌ها با عروس نیز به همین مورد برمی‌گردد. زیرا آن‌ها عقیده داشتند با شبیه به هم کردن لباس عروس با ساقدوش‌هایش، شیطان دیگر قدرت تشخیص و نفوذ به عروس را نخواهد داشت. در ادامه این موضوع را مفصل تر شرح خواهیم داد.

تعداد ساقدوش در مراسم عروسی

اگر بخواهیم طبق تاریخچه ساقدوش و با توجه به رسم و رسومات آن پیش بروید، باید تعداد ساقدوش خیلی زیادی را برای روز عروسی‌تان برگزینید. زیرا در قدیم با توجه به عکس‌هایی که مشاهده کردید، تعداد ساقدوش‌ها بسیار زیاد بوده؛ چرا که رسم به این صورت بوده که به ازای هر ۴۰ نفر میهمان یک جفت ساقدوش برای عروس و داماد در نظر گرفته شود.

البته این نکته را نیز در نظر داشته باشید که در قدیم تعداد میهمانان پیش از ۱۰۰ نفر نمی‌رسیده است. این رسم امروزه که جشن عروسی‌ها اغلب حداقل ۴۰۰ نفر میهمان را دارد زیاد کارساز نیست و شما باید تعداد زیادی ساقدوش را انتخاب کنید. البته برای زیباتر شدن عکس‌های عروسی‌تان می‌توانید از ساقدوش‌های زیادی استفاده نمایید اما به همراه داشتن تمام آن‌ها در طول مراسم عروسی ممکن است صورت خوشی نداشته باشد.

چرا ساقدوش‌ها لباس یک شکل می‌پوشیدند؟

اگر به تاریخچه‌ی ساقدوش نگاهی بیندازیم، یکی از دلایلی که ساقدوش‌ها اغلب لباس‌های مشابهی می پوشند این است که این رسمی است که از عروسی‌های سلطنتی انگلیس بوجود آمده است. اما این تنها دلیل برای این موضوع نمی باشد. لو تیلو، استاد رشته ی تاریخچه لباس و نساجی در دانشگاه برایتون در مصاحبه‌ای با روزنامه آنلاین انگلیسی این دیپندنت (معروف به ایندی) گفت که علت اینکه عروس‌های غربی، اغلب تصمیم می‌گیرند که ساقدوش‌هایشان، لباس‌های یکسان داشته باشند به علت مراسم عروسی ملکه ویکتوریا در سال ۱۸۴۱ می باشد، زمانی که همه ی حاضرین در این عروسی، لباس هاس سفیدی پوشیدند که شبیه لباس عروس، ملکه ویکتوریا بود.

ترس از ربایندگان

طبق گزارش ماهنامه ریدرز دایجست از طریق MSN، در روم باستان و چین در رابطه با تاریخچه‌ی ساقدوش، عروس‌ها مجبور بودند که مسافت زیادی را به سمت وطن همسر آینده‌شان مسافرت کنند و اطرافیان‌شان را ترک کنند و افرادی که قصد ربودن آن‌ها را داشتند در طول مسیر طولانی سفر، در جاده با آن‌ها روبرو می‌شدند. ترس از راهزن‌ها و ربایندگان، یک ترس رایج بود. اما اگر همه‌ی زن‌ها شکل هم لباس می‌پوشیدند، ربایندگان نمی توانستند تشخیص دهند که عروس واقعی چه کسی است.

برای نشان دادن قدرت خانواده‌ی سلطنتی

در یک مصاحبه با خبرنامه این دیپندنت، گفته شده که یکی از دلایل اصلی که ساقدوش‌ها لباس مشابهی می پوشند مربوط به تاریخچه‌ی ساقدوش و به خاطر عروسی‌های سلطنتی از زمان ملکه ویکتوریا در سال ۱۸۴۱ بوده است که این رسم را ایجاد کرده است ؛ زیرا در طول هر عروسی سلطنتی، معمولا یک مراسم حرکت دسته جمعی در خیابان‌های شهر (مانند لندن) وجود دارد که به خانواده سلطنتی اجازه می‌دهد تا ثروت و قدرت شان را به نمایش بگذارند. لباس پوشیدن یکسان باعث می شود که این مراسم دسته جمعی بهتر دیده شود.

با اینکه امروزه مراسم‌ عروسی دیگر اینگونه برگزار نمی‌شود اما با این‌حال این رسم باقی مانده است.

مسئولیت‌های معمول ساقدوش‌ها در گذشته و حال:

در روز عروسی باید به عروس و داماد کمک کنند تا آماده شوند. در هنگام عروسی به نحوه‌ی برگزاری عروسی نیز توجه کنند تا اشتباهی پیش نیاید. اگر لباس عروس حجیم و بلند باشد، ساقدوش عروس در راه رفتن و بالا گرفتن لباس عروس کمک می‌کند.

کلام آخر

توجه داشته باشید که بعضی رسم و رسوم در گذشته، ناشی از خرافات بوده و ریشه‌ی علمی ندارد. اگر قصد ازدواج دارید، با همسرتان در رابطه با ساقدوش‌ها مشورت کنید و من باب میل خودتان نحوه‌ی لباس پوشیدن، تعداد و…. آن‌ها را مشخص کنید. چرا که شما خودتان برای عروسی خود تصمیم می‌گیرید! پس آن را طوری برگزار کنید که به خاطره‌ای به یاد ماندنی برایتان تبدیل شود.

منبع: سوریتو

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: عروس و داماد ساقدوش عروس مراسم عروسی ساقدوش ها لباس عروس ی سلطنتی ی عروس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۷۷۱۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

طعنه سنگین هاشمی طبا به رئیسی و کابینه اش: دائما برای هم نوشابه باز می کنید، فکر می کنید روز عروسی تان است /مغرور به «روز عروسی» نباشید!

به گزارش خبرآنلاین مصطفی هاشمی طبا در روزنامه شرق نوشت:

مگر نه اینکه باید با حسن ظن با آدم‌ها روبه‌رو شد و مگر اصل بر برائت نیست؟ مگر می‌شود مردم آدم‌هایی را انتخاب کنند که خوب نباشند و مراکز نظارتی آدم‌هایی را تأیید کنند که خوب نباشند؟

با تأیید اصل خوبی آدم‌ها فقط می‌خواهیم ببینیم این وعده‌ها چه سرانجامی یافته است.

۱- ساخت چهار میلیون مسکن در چهار سال

۲- ایجاد سالانه یک میلیون شغل

۳- اصلاح نظام بانکی کشور

۴- تک‌رقمی‌شدن تورم

۵- توجه به معیشت و حقوق پزشکان و پرستاران

۶- اجرای خصوصی‌سازی واقعی

۷- استفاده از ۷۰ درصد ظرفیت خالی اقتصاد کشور

۸- مداخله‌نکردن دولت در بازارها

۹- حل مشکل حاشیه‌نشینان

۱۰- نظارت دقیق در زنجیره تأمین، تولید و توزیع کالا

۱۱- جذابیت‌زدایی از سرمایه‌گذاری در حوزه‌های غیرمولد

۱۲- جلوگیری از هدایت سرمایه‌ها به سمت بازار ارز، طلا و زمین

۱۳- اصلاح چندنرخی‌بودن ارز

۱۴- تولید نهاده‌های دامی مورد نیاز در داخل کشور

۱۵- قطع وابستگی سفره مردم به خارج

۱۶- وعده‌های وزیر ارتباطات و فناوری (۶ مورد)

۱۷- وعده‌های وزیر امور اقتصادی و دارایی (۵ مورد)

۱۸- وعده‌های وزیر امور خارجه (۲ مورد)

۱۹- وعده‌های دیگر وزرا چند ده مورد

البته فهرست وعده‌ها بسیار است و در نگاه اول هم می‌توان آنهایی را که کلی گفته شده، غربال کرد؛ ولی برخی وعده‌ها آن‌قدر با استحکام لفظ و عدد دقیق گفته می‌شود که جای تردید باقی نمی‌گذارد. فقط از این تعجب می‌کنم که ظرفیت دهان ما تا چه اندازه بزرگ است که این‌همه امر مهم و با حجم وسیع در آن جای می‌گیرد.

اینکه می‌گویند آیا می‌توان ظرفی پیدا کرد که هرچه در آن بریزیم، پر نشود، ظاهرا مصداق آن دهان ماست؛ مثلا دبیر مناطق آزاد چندی پیش گفتند که اماراتی‌ها صد میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در کیش می‌کنند و چینی‌ها رقم بسیار بیشتر (البته عدد را هم گفتند) حال در ۱۴۰۳/۰۲/۰۹ مراسمی از بسته‌های امکان سرمایه‌گذاری در مناطق آزاد بهره‌برداری کردند. این کار مثل آن است که انسان نیازهای زندگی را ردیف کند و بگوید چه کسی حاضر است این کارها را برای من انجام دهد. این کار ایشان یعنی تکذیب همه سرمایه‌گذاری‌هایی که قبلا گفته بودند، به‌علاوه سرمایه‌گذار خود باید بداند چه کاری می‌خواهد بکند و نه آنکه بسته طرح به او بدهیم و بگوییم تشریف بیاورید و با مراسم رسمی و پرده‌برداری این بسته‌های نه‌چندان مورد علاقه سرمایه‌گذاران را رونمایی کنیم. مگر نمی‌شود بدون پرده‌برداری آنها را منتشر کرد. ظاهرا اصل بر پرده‌برداری است و نه عمل.

یا جناب وزیر صمت در شهریورماه در حضور مقام محترم ریاست‌جمهوری گفتند صد هزار اتومبیل برقی در راستای کاهش آلودگی هوا تا پایان سال ۱۴۰۲ تولید و به مردم عرضه می‌شود. صرف‌نظر از اینکه با ۱۵ میلیون اتومبیل موجود درون بدسوز و سالی یک میلیون تولید اتومبیل درون بدسوز داخلی این وعده کمکی به تلطیف هوا نمی‌کند؛ ولی به هر حال بازشدن پای اتومبیل برقی به کشور خوب است؛ ولی آن صد هزار اتومبیل برقی کجاست؟

البته ما و مردم به شنیدن این وعده‌های بی‌انتها عادت کرده‌ایم و مردم هم باور ندارند که بتوان این‌همه کار انجام داد؛ ولی از نظر روان‌شناختی مردم دوست دارند وعده‌های شیرین بشنوند و به‌همین‌دلیل رأی آنها به هرکسی که بیشتر وعده کلان و شیرین بدهد، تعلق می‌گیرد. جالب است که نه رئیس‌جمهور، نه معاون اول و نه هیچ‌کدام از وزرا توجهی به آینده کشور از لحاظ زیست‌محیطی و زوال کشور از لحاظ زیربناهای تولیدی نکرده‌اند و این می‌رساند که اگر چند درصد به وعده‌های خود اعتقاد داشتند، در این مورد کلا خود را عاجز می‌بینند و عدد صفر را در مقابل این کار گذاشته‌اند. از طرفی پیچیدگی مسائل کشور به حدی رسیده است که ادعا برای حل آن جرئت بسیار می‌خواهد و ناگفته پیداست که این جرئت نمی‌تواند بر حسب تعقل باشد. متأسفانه تعریف مسائل و مشکلات کشور هم از سوی خوبان مشاغل و حکمرانی و هم از سوی منتقدان به‌درستی انجام نمی‌شود و حسب فریادهای روز اظهار نظر می‌کنند.

چه خوب است که مسئولان کلاه‌شان را قاضی کنند که واقعا قادر به چه کاری هستند و مردم هم کلاه‌شان را قاضی کنند که بدانند چه چیز دارند و چه چیز می‌توانند داشته باشند. مسئولان جهاد تبیین را در شیرین نشان‌دادن حوادث یافته‌اند و نه بیان واقعیت‌های روز کشور که مردم به آنها آگاه شوند.

بحمدالله اینک کشور در دست خوبان افتاده است و ناخوبان پاک‌سازی شده‌اند و به کناری رفته‌اند. خوبان هم فکر می‌کنند روز عروسی‌شان است و برای یکدیگر نوشابه باز می‌کنند؛ هرچند خودشان در ضمیرشان اعتراف دارند کاری نمی‌توانند انجام دهند، چه رسد به کارهای پیچیده زمین‌مانده که کارستان است و البته هرازچندگاه همین خوبان به این نتیجه می‌رسند که فقط خودشان خوب هستند و دیگر همفکران را طرد می‌کنند.

به نظر می‌رسد گروهی به این باور رسیده‌اند که اینک «عروسی خوبان» است؛ همان خوبانی که وعده‌های‌شان صرفا وعده است و اگر وعده نبود که به آن نمی‌گفتند «وعده». اگر خیلی فکر می‌کنند که روز عروسی‌شان است، به گفته سعدی روی آورند که فرمود: «محال است که هنرمندان بمیرند و بی‌هنران جای ایشان بگیرند»؛ ولی آنان «یعلمون ظاهر الحیوه الدنیا» هستند؛ درحالی‌که گفته سعدی در تاریخ اثبات شده است؛ پس خوبان بدانند از زمره «و هم عن الاخره هم غافلون» نباشند. مغرور به امروز، «روز عروسی» نباشند. ما هیچ‌کدام ابرمرد و قهرمان بی‌انتها نیستیم. اگر همان امت وسط باشیم و منصف، کارمان بیشتر پیش می‌رود. خوبان اندکی تواضع کنند و تجربه سه سال گذشته را مرور کنند و صادقانه بر خود ملاحظه کنند که کدام کار را می‌توانند انجام دهند و بگویند. بیش‌ازاین از آنها توقع نداریم.

۲۷۳۰۲

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901961